* * *

                           სულ რაღაც ექვსი ესეც მეშვიდე

                       ვითომ ვიბრალებ მე ლექსის წერას

                       ჩემი ოცნება და მეც თითქოს ვცდილობ...

                       რაღაც დავწერო, რაღაც ვაკეთო....

                           კლდიაშვილების მაგარ მოთხრობებს,  

                           აღარ აჯობებს ჩემი ლექსები?

                           მაღალფარდოვან სიტყვებს ვერ ვისვრი

                           და ვერც პირიმზეს ვერ შევედრები.....

                      ისევ გაცვეთილ სიყვარულზე ვწერ,

                      ისევ ჩემს მუზას დავუბრუნდები

                      შენ რატომ გძინავს მშვიდად საწოლში

                      როცა მე ვწევარ სისხლის გუბეში

                            შენ რა გინდოდა ან რაღა გინდა

                            ჩემს ოცნებებშ, ან ჩემს ლექსებში

                            მე მებადება ამდენი კითხვა

                            და პასუხს ალბათ სიზმარში ველი

                     შენ რატომ გძინავს ჩუმად საწოლში

                     როცა მე ვწევარ სისხლის გუბეში!!!

                     ეს ლექსი ეკუთვნის  თიკას, შეუფასეთ და დაუკომენტარეთ....